یک جمله، یک تحلیل (۱)

بهاگاواد گیتا می‌گوید: «بهتر است راه خود را پی بگیرید، هرچند ناقص، تا اینکه کاملاً دنباله‌روی شخص دیگری باشید.» برگرفته از کتاب تمرین سنت گودین

این جمله باگودا گیتا به نظرم خیلی درست است. برای طی مسیر رشد فردی، رشد کسب و کار و … انسان باید راه خودش را برود. چون مادامی که راه دیگری را دنبال کنی رشدی برای تو در آن راه نخواهد بود. به دلیل اینکه خلاقیتی نخواهی داشت. دائماً از آن فرد تبعیت می‌کنی و جا پای جای او می‌گذاری. در صورتی که در دنیای کسب و کار برای رشد نیاز داری از جایی به بعد خودت به تنهایی مسیر را طی کنی.

اما من معتقدم فرد در ابتدای راه برای یافتن مسیر خودش نیاز به کمک گرفتن از علم و دانش یک استاد، یک کتاب و یا یک رهرو دارد. اگر از علم چنین فردی استفاده نکند نمی‌تواند به جوهر وجود خودش پی ببرد. نمی‌تواند رشدی سریع برای رسیدن به هدفش داشته باشد. درصورت نداشتن استاد می‌ماند و درجا می‌زند و ناامید می‌شود و مسیر را رها می‌کند.

هیچ فرد موفقی نیست مگر اینکه در ابتدای مسیرش و یا حتی در طول مسیرش از اساتید مختلف زیادی استفاده کرده است تا به رشد مطلوب برسد. بعد از رسیدن به رشد مطلوب اکثر اساتید رهرو خودشان فرد را به خلاقیت و رها کردن استاد تشویق می‌کنند. ولی بعضی اساتید هم هستند که دوست دارند دانشجویانشان همیشه با آنها باشند و در خدمت آنها باشند.

پس بهتر است در ابتدای راه استاد داشت. ولی بعد از رسیدن به شناخت و آگاهی و سنجش بهتر است هر فردی با تکیه بر توانایی‌ها و مهارت‌های خودش مسیر را طی کند.

پیشنهاد من این است که اگر در شروع مسیر جدیدی در زندگی خود هستید و یا در تلاش برای توسعۀ فردی روزهایتان را شب می‌کنید، یک استاد خبره و رهرو در مسیرتان پیدا کنید. خوب بودن استاد بسیار مهم است. استادی که خودش مسیر را طی کرده باشد. ضروری است که او اولین نفری باشد که به حرف‌های خودش عمل کرده است. نمی‌توان از استادی تبعیت کرد که راه را طی نکرده باشد و به شما بگوید حرکت کن و جلو برو. چون آن استاد از سختی‌های راه آگاهی ندارد. چاله‌ها را نمی‌شناسد. در نهایت  شما را به مسیری درست هدایت نمی‌کند.

استادی داشتم که برای ما مباحث روانشناسی یونگ، فروید و دیگر روانشناسان مشهور را تدریس می‌کرد. در کنارش از علم اخلاق و احترام گذاشتن به یکدیگر هم سخن می‌گفت. اما خودش عالم بی‌عمل بود. احترام شاگردانش را چون خیلی کم سن و سال‌تر از خودش بودند و حکم فرزندش را داشتند نمی‌گذاشت. در آن جمع من و یکی از دوستانم کم سن و سال‌ترین افراد جمع بودیم. هر دویمان با بخش دیگر حرف‌هایش هم ارتباطی برقرار نکردیم و در نهایت آن کلاس را رها نمودیم.

پس بهتر است استادی برجسته برای مسیر خود بیابید. آن وقت می‌توانید مطمئن باشید که با عمل به سخنان این استاد قطعا در مسیرتان موفق می‌شوید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 1 = 3