فرانک کرن: «اگر قبول نکنی که قرار است ۹۸ درصد اوقات شکست بخوری، اون ۲ درصدی که قرار است زندگی تو را از این رو به آن رو کند حس نخواهی کرد.»
این روزها من بسیار به آمار سایتم مراجعه میکنم. اول صبح، وسط روز، آخر شب قبل خوابم و هر بار که پشت میز کارم مینشینم ابتدا آمار سایتم را چک میکنم. آمار بازدید سایتم به دلیل جدید بودن سایت بسیار پایین است. هر از گاهی به دلیل معرفی آن به دیگران بازدیدهایی از سایت میشود. اما آمار بازدید غیرحقیقی و رباتی از سایت زیاد است. بعضی روزها که بازدیدها در روز قبل به صفر میرسند انرژی من برای تولید محتوا کاهش مییابد. حتی بازدیدهای غیرحقیقی در روز برای من نور امیدی برای تولید محتوای جدید است. این وضعیت به من یادآوری میکند من باید اقدامی انجام دهم تا بازدیدهای سایت خود را افزایش دهم. اگر ننویسم یعنی شکست را پذیرفتم. اما نمیخواهم بپذیرم. میدانم که با پشتکار و راهحل پیدا کردن برای برونرفت از این مشکل میتوانم در کارم موفق شوم. این جمله فرانک کرن را امروز در یکی از پستهای اینستاگرامی دیدم. وضعیت این روزهای مرا توصیف میکند. اگر قبول نکنی در ۹۸ درصد اوقات شکست بخوری، آن ۲ درصدی که قرار است باعث رشد و موفقیت تو شود را نخواهی دید. اگر از شکست فرار کنم رشدی برای من در کسب و کارم نخواهد بود.
در زندگی روزمره ما بسیار شکست میخوریم تا به موفقیتی کوچک دست یابیم. برای مثال ادیسون که بزرگترین مخترع جهان است برای اختراعهایش بسیار زیاد شکست میخورد. ولی باز هم ۱۰۹۳ اختراع ثبت شده دارد. او میگوید: «گاهی به هنگام تلاش برای کامل کردن کاری، در برابر دیوارهای از سنگ خارا به ارتفاع دهها متر قرار میگیرم. اگر پس از چند آزمایش و تلاش نتوانم از آن عبور کنم، به کار دیگری میپردازم، سپس روز دیگری، شاید ماهها یا سالها بعد، چیزی کشف میکنم که به من کمک میکند تا از بخشی از دیوار صعود کنم.»
برای موفقیت در هر مسیری فقط کافی است پشتکار داشته باشیم. بعد از هر بار شکست باز هم ادامه دهیم. نگوییم من که شکست خوردم دیگر موفقیتی در این مسیر برای من وجود ندارد. با این تفکر فقط خودمان را از تلاش نجات میدهیم. با این نگاه در هیچ مسیری نمیتوانیم به موفقیت برسیم. چون در هر مسیری باید شکست بخوریم تا به موفقیت و بالندگی برسیم. برای رشد خودمان هر روز و هر روز نیاز به تمرین داریم. با تمرین ذهن و جسم ما ورزیده میشود. هرچه ورزیدهتر احتمال صعود به قله بیشتر و بیشتر میشود. چند وقت پیش کلیپ بچه خرسی را دیدم که برای بالا رفتن از کوه برفی بارها و بارها شکست خورد. بزرگترین شکست او زمانی بود که به نزدیکی قله رسید. طولانیترین سقوطش هم همان لحظه بود. ولی با این وجود باز هم دوباره تلاش کرد. بعد از بزرگترین شکستش به بزرگترین موفقیت در زندگی خود دست یافت. این کلیپ خیلی بر روی من اثر گذاشت. آنجا بود که فهمیدم بعد از بزرگترین شکستها باز هم باید ادامه بدهم، نه اینکه ناامید شوم و از ادامۀ مسیر دست بردارم.
برای رسیدن به قله کافی است از شکست نترسید. با آن روبرو شوید و برای رسیدن به قله به دنبال راهی بگردید.
شکست از مسیرهای مستقیم رسیدن به موفقیت است.
بدون شکست شما مسیری برای رسیدن به موفقیت و رشد ندارید. اگر نپذیرید که با شکستهای خود روبرو شوید و از آنها فرار کنید، در نتیجه از تلاش دست برمیدارید. با وجودی که راههای بسیاری برای برطرف کردن آن وجود دارد، ولی شما دیگر به راهها نمیاندیشید. درنهایت با پذیرش شکست، شما همیشه شکست خورده باقی میمانید. چون شکست تنها راه رسیدن به قله است.
به شما پیشنهاد میکنم بعد از شکست به راههای مختلفی برای حل مشکل خود بیندیشید. شاید همان راهی را که پیدا میکنید راه رسیدن شما به قلۀ موفقیت باشد.
سلام دوست عزیز
به این در این روز بسیار احتیاج داشتم
عالی نوشته اید
از طریق لینک سایت اقای کلانتری وارد شدم
موفق باشید.
سلام دوست عزیز
من هم از توجه شما سپاسگزارم
خوشحالم که پست من به شما کمکی کرده است.